Rękojmia, a gwarancja – podstawowy błąd wiedzy konsumenta
Konsument od wielu lat posiada wiele uprawnień związanych z kupnem towaru. Już w starożytnym Rzymie emptio venditio ( umowa sprzedaży ) była powszechnie znana, a sprzedawca odpowiadał za wadliwy towar. Wraz z biegiem czasu zmieniała się forma sprzedaży, dochodziły nowe sposoby płatności, ale zachowało się to co zapoczątkowali rzymianie – odpowiedzialność sprzedawcy.
Podstawowym i korzystniejszym uprawnieniem konsumenta jest tzw. rękojmia, czyli odpowiedzialności sprzedawcy za wadliwy towar. Odpowiedzialność w ramach rękojmii trwa 2 lata od dnia sprzedaży. Skutkiem tej instytucji jest możliwość żądania przez konsumenta :
- naprawy towaru na koszt sprzedawcy,
- wymiany towaru na nowy lub obniżki ceny,
- odstąpienia od umowy ( zwrotu ceny).
Klient sam wybiera formę rękojmii przy czym zwrot pieniędzy jest ostatecznością i zostaje wykorzystany w momencie, gdy reszta jest nieopłacalna. Sprzedawca dokonuje tych czynności na podstawie paragonu lub faktury, lecz posiadanie tych dokumentów nie jest obligatoryjne. Do złożenia reklamacji klient ma rok od powstania wady, a na rozpatrzenie wniosku, sprzedawca ma 14. Jeśli po upłynięciu terminu klient nie zostanie poinformowany, to przyjmuje się, że wniosek został rozpatrzony pozytywnie.
Gwarancja zaś jest uprawnieniem pochodzącym od producenta. Podstawową różnicą jest fakt, iż gwarant sam wybiera swoje obowiązki w oświadczeniu gwarancyjnym. Przyjmuje się, że odpowiedzialność z tytułu gwarancji trwa 2 lata, ale gwarant może ten okres wydłużyć. Terminy tej instytucji są ściśle związane z treścią dokumentu. Okres ewentualnej naprawy jak i wymiana wadliwego towaru musi być ściśle przestrzegany przez gwaranta.
Na koniec trzeba dodać, że uprawnienia wynikające z tytułu rękojmii przysługują zawsze niezależnie od gwarancji.