Każdy z nas myśli o zmianie samochodu, a jedną z najpopularniejszych form kupna jest zakup od osób prywatnych. Bardzo często są to osoby, których nie znamy i nigdy nie mieliśmy z nimi do czynienia. Warto w takim razie dowiedzieć się kim są oraz czy są osobami uprawnionymi do rozporządzania daną rzeczą, ponieważ nawet 5 lat pozbawienia wolności grozi za zakup rzeczy kradzionej.
Zgodnie z art. 291 Kodeksu Karnego paserem jest nie tylko sprzedający i pomagający w sprzedaży rzeczy kradzionej, ale również kupiec. Wraz z rozwojem sklepów internetowych coraz łatwiej jest ująć sprawców tego czynu zabronionego, lecz wzrastają też możliwości działalności tych przestępców. Najczęściej będzie to dotyczyło sprzedaży rzeczy używanych z ogłoszeń. Warto wiedzieć jak unikać takich transakcji, oraz jak się bronić przed sądem.
Poza okazyjną ceną, trzeba zwrócić uwagę na źródło pochodzenia towaru, dlatego warto jest kupować u sprawdzonych sprzedawców. Czasami niestety jesteśmy zmuszeni do kupna u innych dostawców. Wtedy właśnie może dojść do kupna rzeczy kradzionej, co skutkuje nieumyślnym paserstwem. W tym przypadku karą za czyn jest ograniczenie wolności lub pozbawienie wolności do lat 2. Aby uniknąć kary trzeba udowodnić przed sądem, iż nie wiedzieliśmy, że rzecz jest kradziona oraz należycie staraliśmy się sprawdzić pochodzenie rzeczy. Zawsze należy prosić o dokumenty związane z towarem, które dostajemy przy zakupie od producenta, ponieważ ich brak może świadczyć o nielegalnym sposobie nabycia.
W razie, gdy już dojdzie do zawarcia umowy sprzedaży, zawsze mamy możliwość sprawdzenia czy dana rzecz nie jest zgłoszona jako rzecz kradziona. Jeśli mamy jakieś podejrzenia warto udać się na policję, zawsze może to skutkować uniknięciem odpowiedzialności od przestępstwa. Przykładem jest sprawa z Kraśnika, gdzie mężczyzna za bardzo okazyjną cenę kupił samochód z niemieckiego komisu(dostał dowód i fakturę), ale jak się okazało samochód był kradziony i został oskarżony o paserstwo.
Warto zatem sobie zadać pytanie : „ Czy i kiedy można nabyć własność zakupionej rzeczy kradzionej?”. W tym przypadku określa to nam art. 169 Kodeksu Cywilnego, zgodnie z którym własność takiej rzeczy można nabyć podczas działania w dobrej wierze, ale po upłynięciu 3-letniego terminu, chyba, że dany przedmiot został sprzedany przez nieuprawnionego do rozporządzania już po upłynięciu tego terminu.